Lud Konso zamieszkuje górskie tereny graniczące od południa z Doliną Rzeki Omo. Elementy obronne w postaci wielokrotnie ułożonych kamiennych murów, wąskie alejki i tarasowe pola, to najbardziej charakterystyczne cechy krajobrazu kulturowego Konso wpisanego na listę UNESCO. Lud liczy około 250 tys. osób składających się z 9 klanów zwanych „Kafa”. Na czele każdego Kafa stoi lider, który pełni kluczową rolę w rozstrzyganiu konfliktów i ogłaszania wojny. W każdej warownej wsi znajduje się chata publiczna „Mora”, która jest miejscem ważnych dla społeczności wydarzeń – rozprawy sądowe, śluby, dożynki. Mora jest również miejscem, gdzie śpią młodzi mężczyźni, których rolą jest ochrona wioski przed napaścią lub pożarem. Ciekawym miejscem jest też Olahito czyli zbiór tyczek, do którego dostawia się kolejną co 18 lat. Dzięki temu w łatwy sposób można określić wiek wioski. Inną tradycją są drewniane stale „Waka” umieszczane na grobach bohaterów i przywódców. Konso zajmują się głównie uprawą zboża i kukurydzy posługując się przy tym prymitywnymi narzędziami. W uprawie roli stosują płodozmian, nawożenie odchodami zwierząt i jak już wspomniałam tarasowe ułożenie pól.
